Przyśpieszony kurs z dialektyki wg Hegla

[ts345]

Witam

TEZA
Parę dni temu pokazałem mojemu synowi (11 lat) załączone zdjęcie i zadałem pytanie: Kto to jest? Bez namysłu odpowiedział JP II



ANTYTEZA
Jak byłem w podstawówce słyszałem taki dowcip:
W ZSRR, w naczalnoj szkolie, podczas lekcji, pani postawiła na stole wypchanego kameleona i zapytała dzieci: Co to jest......cisza,....zapytała ponownie...cisza. Po chwili zdenerwowała się i wskazała palcem na rosyjskiego odpowiednika Naszego "Jasia". Jaś wstał i nieśmiało odpowiedział: Możiet bit Ljenin.

SYNTEZA
Czy istnieje bezpieczny dla naszych dzieci ustrój polityczny?

Pozdrawiam ts
Wszelkie podobieństwo do osób rzeczywistych jest przypadkowe i niezamierzone

[s0krates]

Moim zdaniem jest to przykład matematyczny tzw. logiki rozmytej. Tzn jeżeli uczymy dziecko na zbiorze pomników - oblicz JP2, które są w znacznym stopniu zdeformowane przez lokalne beztalencia z różnych parafii, mózg uczy rozpoznawać się postać nie po rysach twarzy, zmieniających się za każdym razem, ale po elementach stałych

[ts345]

które są w znacznym stopniu zdeformowane przez lokalne beztalencia z różnych parafii,


Nie dajesz szansy artyście. Wiele osób świętych i znanych jest przedstawiana w fazie różnych, dominujących w danej chwili nastrojów: radosny, frasobliwy itp. Ten z Twojego zdjęcia to JPII anaboliczno-sterydowy. Czasy się zmieniają i formy ekspresji.

[s0krates]

Tu muszę przyznać rację i posypać głowę popiołem. W dużej mierze nie rozumiem głębi nowoczesnej sztuki

[Bichoń]

Ależ to właśnie atrybuty a nie rysy twarzy zapewniały przez wieki rozpoznawalność postaci.

[giekso]

Hegel - tfffuuuuuuuu!!!